آخرین باری که ایران توانست در یک بازار عادی، هواپیمای نو بخرد، حدود ۴۰ سال پیش بود. بعد از آن هر چه خریدیم، هواپیماهای فرسوده ای بودند که هر از گاهی هم سقوط می کردند و مردم ایران را به کشتن می دادند.

اینک دولت یازدهم برای اولین بار بعد از انقلاب، توانسته است از دو شرکت اصلی هواپیما سازی دنیا در اروپا و امریکا (ایرباس و بوئینگ) مستقیماً هواپیمای نو بخرد.

فارغ از این که این مهم توسط کدام دولت انجام شده، باید گفت که این یک رویداد ملی است چرا که در این چند دهه، هواپیمایی ملی ایران که روزگاری جزو سرآمدان دنیا بود، روز به روز رو به افول گذاشت و عرصه را به رقبایی واگذار کرد که پیش از این، در برابر همای ایران، حرفی برای گفتن نداشتند یا اساساً وجود خارجی نداشتند.

چنین شد که بازار بزرگ و پر رونق حمل و نقل هوایی ایران به دست امارات و قطر و ترکیه افتاد، به طوری که هم اکنون ایرانی ها سالانه ۴ میلیارد دلار برای خرید بلیت به شرکت های هواپیمایی خارجی می دهند؛ پول کلانی که می توانست در ایران بماند ولی اینک نصیب شرکت های عربی، ترکی، اروپایی و حتی مالزیایی می شود.

اینک با شکست طلسم تحریم های هوایی، هواپیماهای نو، یکی پس از دیگری از راه می رسند و حتی بوئینگ آمریکا نیز که تا قبل از این، حتی یک پیچ نیز به ایران نمی فروخت، قرارداد دهها فروند هواپیما با ایران منعقد کرده است و قرار است اولین هواپیمای آن در یکی دو ماه آینده تحویل ایران شود.

در چنین شرایطی برخی جریان های دلواپس به جای آن که از نوسازی ناوگان هوایی کشورمان خوشحال شوند، شروع به تخریب کرده اند و رمز عملیات شان نیز کلمه ساختگی “مرجوعی” است.
آنها برغم این که می دانند ماجرا چیست، با بی تقوایی و نانجیبی تمام، می گویند که فلان هواپیما که ایران خریده یا قرار است وارد ایران شود، “مرجوعی” است و تا کنون بر روی یک ایرباس که تحویل شده و اولین بوئینگی که قرار است تحویل ایران شود برچسب “مرجوعی” زده اند.

نگذارید مردم خوشحال شوند/ رمز عملیات:
از آنجا که طبیعتاً اکثر مردم با جزئیات قراردادهای هوایی آشنا نیستند، دلواپسان کلمه “مرجوعی” را ساخته اند تا به مردم چنین القا کنند که ایران هواپیمای نو نمی خرد بلکه هواپیماهایی می خرد که لابد اشکالاتی داشته اند و شرکت های هواپیمایی آنها را به ایرباس و بوئینگ پس داده و مرجوع کرده اند و حالا ایران این هواپیماهای مشکل دار را می خرد.

اما واقعیت چیست؟ یک مثال می زنیم: یک شرکت خودروسازی – فرض کنید ایران خودرو – ۱۰۰۰ خودرو از یک مدل را پیش فروش می کند تا در ۶ ماه آینده تحویل دهد. همیشه این امکان وجود دارد که از ۱۰۰۰ خریدار خودرو، مثلاً ۱۰ نفرشان قبل از این که خودرو راتحویل بگیرند به نمایندگی ایران خودرو بروند و با پس گرفتن پول شان، قرارداد فیمابین را لغو و از خرید خودرو انصراف دهند. طبیعی است که ایران خودرو این خودروها را به دیگران می فروشد و نام این خودروها مرجوعی نیست و کهنه و دست دوم هم نیستند.

همین موضوع در شرکت های تولید کننده هواپیما هم صدق می کند. این شرکت ها، ابتدا سفارش و پیش پرداخت می گیرند و برای ایرلاین ها تولید هواپیما می کنند که معمولاً تحویل، از چند ماه تا چند سال -بسته به شرایط- طول می کشد.

ایرلاینی که سفارش هواپیما داده، با سفارش خود می تواند سه کار کند:

۱ – هواپیما را در موعد مقرر تحویل بگیرد
۲ – با توجه به نیاز شرکت های دیگر، با آنها وارد مذاکره شود و با گرفتن امتیازی از آنها، نوبت خود را واگذار کند
۳ – به شرکت تولید کننده اعلام کند که به دلایلی – مانند تغییر سیاست های پروازی، مشکلات مالی و … – طبق فلان بند قرارداد همه یا بخشی از هواپیماها را نمی خواهد.
در حالت سوم، شرکت تولید کننده هواپیما اعلام می کند که در فلان تاریخ ، فلان هواپیما آماده تحویل است و پول هر کس آماده است، می تواند بیاید و آن هواپیما را بخرد.
دلواپسان برغم این که دقیقا می دانند ماجرا همین است که گفته شد، با بی تقوایی تمام، نام “مرجوعی” را برای این هواپیما گذاشته اند و رسماً و علناً در حال مردم فریبی هستند حال آن که این هواپیماها نیز دقیقا مانند سایر هواپیماهای تولیدی ایرباس و بوئینگ، نو و صفر کیلومتر هستند و خود کارخانه آن را مستقیماً از خط مونتاژ بیرون می آورد و تحویل خریدار می دهد.

جالب اینجاست که یکی از خبرگزاری هایی که مأموریت تخریب دولت را دارد، در خبری، توضیحات یکی از مسؤولان صنعت هواپیمایی کشور را منتشر کرده که، آن مسؤول همه این ها را توضیح می دهد گوید و تصریح می کند که کلمه مرجوعی درست نیست ولی آن خبرگزاری، برای همین توضیحات تیتر می زند: “چرا ایرباس وارد شده به ایران مرجوعی است؟” تا استانداردهای صداقت در اطلاع رسانی را چند کلیومتر جابجا کند!

البته کاملاً مشخص است که علت سوز و گداز اینان چیست. آنها ترجیح می دهند مردم ایران هواپیماهای فرسوده سوار شوند، سقوط کنند و بمیرند ولی دولتی که موافق طبع شان نیست، نتواند ناوگان هواپیمایی ملی ایران را نوسازی کند. گو این که برای آنان گواراتر است که آن ۴ میلیارد دلار نصیب شرکت های عربی و ترکیه ای شود ولی آب خوش از گلوی مردم ایران پایین نرود و مبادا ایرانی ها هم کمی خوشحال شوند. به همین خاطر است که برای اولین و آخرین بار در تاریخ صنعت هوانوردی جهان، کلمه مضحک و انحرافی “مرجوعی” را برای فریفتن مردم در اتاق های تخریب شان درست کرده اند که خودشان هم می دانند دروغی است با درجه وقیحانه.

… و هزاران افسوس که قبح دروغ، سال هاست که در این کشور شکسته شده است.

عصر ایران