دوربین های مداربسته بیمارستانی در بهشهر رازگشای مرگ جنجال ساز دختر دانشجو خواهد شد.
به گزارش رکنا، در تاریخ هفتم دیماه جاری خبری با عنوان«جزئیات مرگ دختر دانشجو در بیمارستان امام بهشهر» از سوی روابط عمومی این بیمارستان منتشر و روی خروجی رسانهها و کانالهای مختلف خبری و اطلاعرسانی قرار گرفت.
در این خبر، توضیحاتی درباره علت مرگ بیمار داده شد اما خانواده متوفی قانع نشده و مطالب دیگری را عنوان کردند و اعلام داشتند که مطالب عنوانشده از بیمارستان امام بهشهر، وارونه جلوه دادن حقایق بوده است.
براساس جوابیه خانواده «آمنه مقدسی»دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی از دانشگاه الزهرا(س) بود و مرگ او نیز با توجه به اعترافات همراهان و دوربینهای مداربسته بیمارستان خلاف بیانیه بیمارستان را ثابت میکند و مؤید کوتاهی در وظایف پزشکی است.
در این جوابیه آمده است؛ که برخلاف ادعای بیمارستان، خانم آمنه مقدسی در بدو ورود به اورژانس قادر به حرف زدن بوده و هوشیاری کامل داشت، در هنگام مراحل درمان پرستار و پزشک وقت اورژانس رفتار مناسبی از لحاظ جوابگویی وضعیت بیمار به همراهان او را نداشتند و رسیدگی و کنترل وضعیت حیاتی بیمار را به عهده همراهان گذاشتند.
پزشک حاضر در بیمارستان در پاسخ به سؤال همراهان بیمار چند بار علت بیماری را آنفلوآنزا اعلام کرد و از پرستاران خواست تا به بیمار سرم، آمپول عضلانی و وریدی تزریق کنند که پس از مدت کوتاهی بیمار دچار گزگز لب و قفل شدن گردن و فک شد، همراهان بیمار بلافاصله پزشک و پرستار را در جریان قرار دادند اما پرستار در کمال خونسردی به همراهان گفت که از علائم عصبی بوده و به زودی برطرف میشود، در ادامه با اصرار مکرر همراهان، پزشک بر بالین بیمار حاضر شد و اعلام کرد که بیمار آرام شده و خوابیده است، هیچ مشکلی نیز وجود ندارد.
همراهان بیمار پس از پنج دقیقه از حضور پزشک بر بالین بیمار متوجه کبودی نوک انگشتان و قطع تنفس او شدند و بار دیگر به پرستاران مراجعه کردند، اما پرستار با بیتفاوتی از همراهان متوفی خواست که بیمار را صدا بزنند تا هوشیاری او را بسنجند، با اصرار زیاد همراهان، پرستار بر بالین بیمار حاضر و متوجه قطع تنفس او شدند و احیای قلبی را آغاز کردند.
برخلاف بیانیه اعلامشده از سوی روابط عمومی بیمارستان امام بهشهر، براساس گفتههای شاهدان عینی، قسمت تصویربرداری اسکن بیمارستان هماهنگ نبوده و با مراجعه همراهان به این بخش، متصدی بخش تصویربرداری خواب! بودند و با سر و صدای همراهان بیمار بیدار شدند و در را باز کردند، دستگاه اسکن نیز خاموش بوده و ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول کشید تا آماده بهکار شد.
پس از تصویربرداری، حدود ساعت ۶ بامداد آنروز، بیمار به اتاق آی.سی.یو منتقل شد و در زمان ویزیت صبح نیز متخصص مغز و اعصاب بر بالین بیمار حاضر شده و پس از معاینه، فوت بیمار را بهدلیل مرگ مغزی اعلام کرد و بدون هماهنگی با همراهان، او را به سردخانه بیمارستان امام بهشهر منتقل کردند.
خانواده متوفی اعلام کردند که از طریق مراجعه قضایی پیگیر قصور پزشکی در قبال مرگ فرزند خود هستند.
در سه ماه گذشته، سه مورد مرگ در بیمارستانهای امام خمینی(ره) بهشهر و ساری رخ داد که برخلاف اعلام مسؤولان این بیمارستانها و توضیحات ارائهشده، اما خانواده متوفیان قانع نشده و در حال رسیدگی قضایی به پرونده آنها بهدلیل قصور کادر پزشکی شدند.
این درحالیست که روابط عمومی بیمارستان امام خمینی بهشهر در اطلاعیه ای این طور توضیح داد :
بیمار خانمی ۳۰ ساله، صبح روز دوشنبه ۹۵/۱۰/۶ به علت سردرد ناگهانی بسیار شدید، حرکات اندامها، قفل شدن فک، بالارفتن چشمها(احتمالاً تشنج) توسط همراهان به این مرکز مراجعه کرد و بلافاصله در اتاق احیا بستری و با توجه به اولویت پایداری علائم حیاتی، با حضور سریع پزشک اورژانس تحت اقدامات اولیه قرار میگیرد.
در هنگام اقدامات اولیه دچار ایست قلبی و تنفسی شده و با اعلام کد ۹۹، عملیات احیا بلافاصله انجام میشود اما بیمار پس از ماساژ قلبی تنفسی و دارویی به احیا پاسخ داده و برای سیتیاسکن مغزی(در داخل مرکز) ارجاع و پس از آن در بخش مراقبتهای ویژه بستری میشود.
این بیمار، پس از بستری در بخش مراقبتهای ویژه و در ایست قلبی دوم با وجود عملیات احیا فوت میشود که علت آن خونریزی و آسیب وسیع مغزی بوده است.
سردرد ناگهانی یا تاندرکلاب که سبب تشنج بیمار میشود، در درجه نخست نشانه بیماری آنوریسم مغزی پاره شده است که سبب خونریزی مغزی خطرناکی به نام خونریزی(ساب آراکنوئید) میشود که در این بیمار، احتمالاً آنوریسم بزرگ و خونریزی وسیع بوده که در مدت ۳۰ دقیقه سبب تورم وسیع مغزی و گشاد شدن و خونریزی در بطنهای مغزی شده است، آئوریسم مغزی بدون علائم در ۲-۱ درصد افراد سالم ممکن است وجود داشته باشد و بدون علامت بماند که مهمترین عامل پارگی آنوریسم مغزی است.
متاسفانه در مراکز درمانی مشاهده شده که دست اندرکاران و مسئولین بدون توجه به بیماران و دقت نظر مشغول کارهای جاری خودشان هستند. با عنایت به اینکه این قشر با جان انسان سروکار دارند لاجرم باید توجه ویژه ای در این مهم داشته باشند چرا که یک لحظه غفلت پشیمانی بزرگی را بدنبال خواهد داشت،بماند که بیمارستانهای دولتی بخصوص در استان مازندران از بی درایتی و بی مسئولیتی بیداد میکند. خودم چندین بار شاهد این ماجراها بودم واقعاً جای تأسف است.
این ماجرا در بیمارستان امام بهشهر نمونه عینی از بی کفایتی و سوء مدیریت است