یک بام و دو هوای صداوسیما روز گذشته خودش را یک بار دیگر در سخنان عزتالله ضرغامی نشان داد، وقتی که رئیس سابق، به باشگاه خبرنگاران جوان از مقاومت در برابر پخش گزارش ۱۰۰ روزه حسن روحانی گفت و در مقابل از موافقت با دادن وقت اضافی ٢٠ دقیقهای به احمدینژاد در جریان مناظرههای سال ٨٨ دفاع کرد.
به گزارش روزنامه «شرق» با این مقدمه، آورده است: رئیس سابق صداوسیما، روز گذشته اشارات مفصلی به ماجرای مناظرههای انتخاباتی سال ٨٨ داشت. او اعتراف کرد افراد بسیار زیادی در مناظرهها مورد اتهام قرار گرفته بودند و در مقابل از صداوسیما حق پاسخگویی میخواستند اما این حق به آنها داده نشد.
ضرغامی با اشاره به پیشبینی شورا برای دادن وقت اضافی به احمدینژاد پیش از مناظره کروبی و موسوی گفت: «اگر در مناظره آخری، آن دو نفر اتهاماتی را نسبت به دو نفر قبلی که دیگر زمینهای برای مطرحکردن اظهارات خود ندارند، مطرح کنند، قطعا اثر منفی خواهد داشت بنابراین شورا تصمیم گرفت این قانون را تصویب کند تا چارهای باشد برای این موضوع، این مورد درباره آقای احمدینژاد هم صادق بود، بههمیندلیل، هنگامی که شورا جمعبندی کرد، دید که باید آقای احمدینژاد ٢٠ دقیقه بیاید و صحبت کند. من شخصا با آقای احمدینژاد صحبت کردم و از وی تقاضای فردی کردم که اگر شما از این ٢٠ دقیقه خود استفاده نکنید، شاید بهتر باشد اما این حق قانونی آقای احمدینژاد بود و وی هم قبول نکرد و گفت که من باید از این ٢٠ دقیقهای که حقم است، استفاده کنم. البته لازم به ذکر است این قانون فقط درباره نامزدها صادق است».
نکته جالب توجه این است که دادستان کل کشور همان زمان اعلام کرد: «اختصاص وقت به نامزدهای انتخابات بهصورت نابرابر غیرقانونی است». آیتالله قربانعلی درینجفآبادی روز ٢٠ خرداد ٨٨ با اشاره به تصمیم کمیسیون تبلیغات صداوسیما گفته بود: «کمیسیون تبلیغات صداوسیما با حضور نماینده صداوسیما، نماینده شورای نگهبان و نماینده دادستان کل کشور تشکیل میشود که محوریت جلسهها بر عهده نماینده دادستان است. در جلسه اخیر کمیسیون تبلیغات صداوسیما که با هدف بررسی مناظرههای صورتگرفته بین نامزدهای دهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری تشکیل شده بود، نماینده دادستان حضور نداشته و بههمیندلیل نهتنها برگزاری این جلسه رسمی نیست، بلکه مصوبات آن نیز از درجه اعتبار ساقط است».
نکته جالبتر این بود که دادستان کل کشور تأکید کرده بود پیش از این نیز به دو عضو دیگر این کمیسیون اعلام کرده بودیم که زمان در نظر گرفتهشده برای کاندیداها باید برابر و یکسان باشد؛ ازاینرو اختصاص وقت به نامزدهای انتخابات بهصورت نابرابر غیرقانونی است.
گزارشها حاکی از این بود که صداوسیما به محمود احمدینژاد ١٩ دقیقه و ٤٥ ثانیه، به مهدی کروبی ٧٦ ثانیه، به محسن رضایی ٦٠ ثانیه و به میرحسین موسوی ١٠١ ثانیه وقت اضافه داد و جز احمدینژاد، کس دیگری از این زمان بهره نبرد. بخش خبری ساعت ٢١ سیما با اعلام انصراف موسوی، رضایی و کروبی از ضبط جوابیه مناظرهها، تنها مدت برنامه محمود احمدینژاد را اعلام کرده بود و از ثانیههایی که صداوسیما در اختیار سه نامزد رقیب گذاشته بود چیزی نگفت. همان روز ٢٠ خرداد، «همشهریآنلاین» نوشت: «ساعتی از ظهر که گذشت، محمود احمدینژاد خود را به جمعیت هوادارانش در خیابان آزادی رساند و آنجا گفت: من امشب بهمدت ٤٥ دقیقه با مردم صحبت خواهم کرد. اندکی مانده به ساعت ١٥ سامانه پیامک پایگاه اطلاعرسانی دولت – و البته نه ستاد تبلیغات احمدینژاد – خبری برای مشترکانش فرستاد به این ترتیب: پاسخ رئیسجمهور به اتهامات رقبا، ٢٢:٣٠ از شبکه سه بهمدت ٤٥ دقیقه».
استقلال با مقاومت در برابر منتخب مردم
رئیس سابق رسانه ملی مدعی استقلال این سازمان است؛ اما نگفته استقلال از کجا و که؟ تا جایی که با افتخار از مقاومت خود در برابر منتخب مردم در سال ٩٢ برای حضور در برنامه زنده میگوید و آن را به استقلال تعبیر میکند: «در طول این مدت، کاملا حساسیت داشتم که استقلال سازمان صداوسیما حفظ شود؛ بههمینعلت، زیر بار پخش گزارش صدروزه روحانی که وی صد روز رئیسجمهور شده بود و برای گفتوگوی زنده تلویزیونی یک ساعت معطل شد، نرفتم چون احساس کردم استقلال سازمان صداوسیما به خطر افتاده است و سپس با شرایطی قبول کردم که به روی آنتن برود».
ماجرایی را که ضرغامی به آن اشاره کرده «شرق» همان زمان، یعنی ١٧ بهمن٩٢ اینطور روایت کرد: «روحانی خطاب به مردم گفت: از مردم عزیزی که مدت مدیدی برای تماشای این برنامه پای تلویزیون بودند عذرخواهی میکنم و سپس خطاب به خانم پوریامین، مجری برنامه گفت: خوشحالم که با این تأخیر شما را در این برنامه داریم. روحانی در بخش پایانی سخنانش بازهم گریزی به تأخیر پخش زد و گفت: امشب به دلایلی که نمیخواهم بازش کنم گفتوگو به تأخیر افتاد». گفتوگوی حسن روحانی با مردم در صداوسیما که قرار بود ساعت ٢١ پخش شود با بیش از یکساعتونیم تأخیر آغاز شد و در این فاصله سریال تلویزیونی «عصر پاییزی» روی آنتن رفت.
بر اساس گزارش ایرنا، رئیس صداوسیما مانع پخش گفتوگوی تلویزیونی رئیسجمهوری شد. اخبار غیررسمی دیگری هم حکایت میکرد ضرغامی چند پیششرط برای پخش برنامه تلویزیونی روحانی قرار داد. محمدرضا صادق، مشاور رسانهای دولت، درباره تأخیر پخش برنامه گفت: «علت تأخیر را از آقای ضرغامی جویا شوید. آقایان با تحمیل نظرات و خواستههای خود امکان پخش برنامه در موعد مقرر را فراهم نکردند و در اطلاعرسانیای خلاف واقعیت، علت تأخیر را نقص فنی اعلام میکنند».
آنها که حق دفاع میخواستند
ضرغامی در مصاحبه دیروز خود همچنین گفته است: «وقتی در مناظرهای درباره بسیاری از شخصیتهای حقیقی و حقوقی بحث میشود، ممکن است نام بسیاری از افراد مطرح شود و حتی بسیاری از دستگاهها و نهادهای کشور، زیر سؤال بروند و در این فاصله امکان این نیست که همه این افراد، بیایند و پاسخ دهند. بعد از این اتفاق، بنده یک الی دو مرتبه این مسأله را مطرح کردم که پس از انتخابات بسیار علاقهمندم به بهانههای مختلف برخی افراد بیایند که اگر مطالبی به آنها گفته شده، در برنامه دیگر آن را توضیح دهند. این موضوع برای رسانه هم خوب بود و شخصا بنده هم علاقهمند بودم که این کار انجام بگیرد، ولی از سویی دیگر دیدم لیست افرادی که قرار است برای توضیح بیایند، لیستی بلندبالاست. بخشی از این افراد، وزرای دولت احمدینژاد بودند، اما ما در این شرایط دیدیم که باید شش ماه برنامههای صداوسیما را تعطیل کنیم و دوباره آنها از اول بیایند و حرف بزنند!»
ضرغامی به عمد از وزرای احمدینژاد نام میبرد، اما به ناطقنوری و هاشمیرفسنجانی که در آن مناظرهها بهطور مشخص نام خود و خانوادهشان برده شد و بعد هم اجازه پاسخگویی به آنها داده نشد، اشارهای نمیکند. احمدینژاد در آن مناظرهها خطاب به موسوی گفته بود: «پسر آقای ناطقنوری که حامی شما هستند چگونه زندگی میکنند؟ پسران آقای هاشمی چه میکنند؟ صحنهگردان اصلی آقای هاشمی است. ما میبینیم که چه کسانی میآیند به ستاد شما و میروند».
احمدینژاد در آن مناظرهها اتهاماتی هم به روحانی که دبیر شورای عالی امنیت ملی در دولت خاتمی و مسئول پرونده هستهای بود وارد کرد. آنطور که ضرغامی گفته است، روحانی هم خواستار پاسخگویی در صداوسیما شده بود، اما به او هم اجازه حضور در رسانه ملی داده نشد، مگر مدتها بعد در برنامه شناسنامه؛ «بهعنوان مثال درباره روحانی باید بگوییم وی در بعضی از برنامهها وقتی آقای جلیلی در سِمَت دبیر شورایعالی امنیت ملی بعد از مذاکرات سعدآباد بودند، انتقادات سنگینی نسبت به آقای روحانی و مذاکرات هستهای سعدآباد بود که در بعضی از برنامهها و مستندها انعکاس پیدا کرد. روحانی در آن زمان فقط نماینده رهبری معظم انقلاب در شورای عالی امنیت ملی و رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. چند مرتبه به بنده گفت که باید به برخی موارد گفتهشده، پاسخ بدهم که واقعا خلاف است و درباره سعدآباد مطالبی را بهاشتباه مطرح میکنند. بنده به وی گفتم هیچ مشکلی ندارد که شما بیایید و توضیح دهید که بعدها برنامهای به نام «شناسنامه» در شبکه سه سیما و با حضور روحانی ساخته شد».
دیگر محورهای مصاحبه ضرغامی
– بارها گفتهام با هردو این افراد (موسوی و کروبی)، ملاقات داشتم بهویژه موسوی که در این حرکت محوریت داشت و علاقهمند بود در مصاحبه زنده تلویزیونی متنی را بخواند و با مردم صحبت کند. به وی گفتم انتخابات تمام شده و نتایجاش اعلام شده است؛ اما اگر شما با این وضعیت میخواهید صحبت کنید، اشکالی ندارد حتی اگر میخواهید در برنامه زنده صحبت کنید، مشکلی نیست؛ منتها باید فرد دیگری هم در کنار شما قرار بگیرد. حتی گفتم اجازه دهید در برنامه مجری باشد و از شما سؤال کند؛ اما وی این پیشنهادم را قبول نکرد و تنها درخواستش این بود مستقیما و رودرروی مردم، بیانیهای را برای ملت مطرح کند. حتی گفتم که میتواند برنامه ضبط شود و اگر نکته خاصی ندارد، سپس پخش شود؛ اما آن را هم قبول نکرد و این امکان نمیتوانست در اختیارش قرار گیرد. تقاضای موسوی مشخص بود که میخواست کُل انتخابات را زیر سؤال ببرد و پیامهایی بدهد که خلاف مصالح ملی بود.
– آقای موسوی شخصیت باسابقهای در انقلاب بود. در دفاع مقدس از او بهعنوان نخستوزیر مکتبی- اعتقادی و سادهزیست یاد میکردیم. حتی خانواده بنده با خانواده و همسر او رفتوآمد خانوادگی داشتند و همشیرههای من از دوستان قبل از انقلاب او بودند و به منزل ما میآمدند و با یکدیگر ارتباط داشتند. بنده هم او را میشناختم و قبل از انتخابات و در سال نخست مسئولیت بنده در سازمان صداوسیما، نشستی با بانوان فعال عرصه سیاسی و فرهنگی برگزار کردیم. در آن نشست، بانوان زیادی از جمله خانم رهنورد، همسر موسوی، شرکت کردند و بهخوبی مانند دیگران در این مراسم سخنرانی کرد. رابطه ما رابطهای خوب و پذیرفتنی بود.
– از جمله بحثهایی که آقای کروبی مطرح کرد، آن بود که مطلع هستم رأیگیری در این صندوقها به این شکل بوده که قیفهایی طراحی شده که وسط صندوقها قرار گرفته و رأی مردم در کنار صندوق قرار میگیرد و آرایی که از قبل نوشته شده، درون قیف جای میگیرد. واقعا نگاه کروبی آن بود که با صندوقها چنین معاملهای شده؛ اما بنده به او گفتم واقعا چنین مسألهای امکان ندارد، مگر یک یا ١٠ صندوق است که این اتفاق بیفتد؟!