دمکراسی فقط در غرب نیست، اکنون دمکراسی در بنگلادش هم وجود دارد، به معنای احزاب رقابت می‌کنند و حزبی که در انتخابات پیروز می‌شود، دولت را شکل می‌دهد. اکنون بسیاری از مردم ما از آرمان‌های خود دست کشیدند، ما به بنگلادش شدن هم رضایت دادیم.

همگان به مشکلات واقف هستیم و انتظار این است که حداقل موانع اصلی برطرف شود. بسیاری از مردم دمکراسی هم رها کردند و به حکومت مانند بن سلمان هم رضایت دارند، اما مکانیزم آن چیست؟ چگونه به آن می‌توان رسید؟

باید تفکر استراتژی داشت تا بتوان مانند دنیا تحلیل کرد، آدم دارای تفکر استراتژی قطعا می‌داند در انتخابات سال ١۴٠٠ نباید شرکت کرد و در انتخابات ١۴٠٣ باید شرکت کرد، چراکه در محیطی هستیم که دایما تغییر می‌کند.

آرایش فعلی کاندیدا نشانه این است که سیستم متوجه شده است که باید رفتار خود را تغییر دهد یا نه، تنها به دنبال افزایش مشارکت است و بعد از انتخابات رفتار خود را ادامه می‌دهد؟ باید این بررسی شود که چرا پزشکیان تایید صلاحیت شده است؟

اگر صلاحیت پزشکیان تایید شده است که قرار است با او همکاری شود تا کابینه متخصص تشکیل دهد، یعنی سیستم به این نتیجه رسیده است که یک‌دست بودن را تغییر دهد و این خوب است، اما اگر تایید صلاحیت پزشکیان تصادفی بوده و تنها از دستشان در رفته است، می‌تواند فاجعه‌بار است.

چرا که اگر قرار است پزشکیان انتخاب شود و با او همکاری نکنند و کارشکنی کنند، زمین‌گیر می‌شود. چرا که بدون همکاری نمی‌توان کار اجرایی انجام داد؛ بنابراین این مسأله تبین شود که سیستم به چنین نتیجه‌ای رسیده است یا خیر؟