۴ کودک کلمبیایی گمشده در پی یک سانحه هوایی در جنگل های آمازون، پس از ۴۰ روز زنده پیدا شدند.
به گزارش عصرایران به نقل از نیویورک تایمز، امدادگران از زمان یک سانحه هوایی در ۴۰ روز پیش به دنبال پیدا کردن زنده یا مرده این کودکان بودند و گمان می رفت به احتمال زیاد آنها مرده باشند.
اما در یک رویداد که به معجزه بیشتر شباهت دارد، پس از ۴۰ روز جستجوی این کودکان ۱۳، ۹، ۴ و ۱ ساله در نهایت آنها را زنده پیدا کردند.
در جریان سانحه سقوط هواپیما در روز ۱ می گذشته، ۳ سرنشین بزرگسال این هواپیما کشته شدند اما هیچ اثری از این ۴ کودک پیدا نشد و امدادگران همچنان طی هفته های گذشته به دنبال یافتن زنده یا مرده آنها بودند.
“گوستاوو پترو” رییس جمهوری کلمبیا جمعه شب درباره زنده پیدا شدن این ۴ کودک در یک کنفرانس خبری گفت، نام این کودکان به عنوان نمادی از دوام و بقا در تاریخ ثبت خواهد شد.
او گفت که بچه ها به لحاط قوای جسمانی “ضعیف” بوده و تحت مراقبت های پزشکی هستند.
هنگامی که امدادگران ماه گذشته به محل لاشه هواپیما رسیدند، جسد ۳ بزرگسال را در هواپیما پیدا کردند، اما هیچ نشانه ای از ۴ کودک که در هواپیما بودند وجود نداشت.
از آن زمان گروه امداد و نجات ارتش کلمبیا به همراه جوامع بومی محلی جنگل آمازون به دنبال پیدا کردن این ۴ کودک بسیج شدند.
وزارت دفاع کلمبیا نیز پس از پیدا شدن این ۴ کودک در بیانیه‌ای اعلام کرد که این کودکان در ابتدا توسط پزشکان نیروهای عملیات ویژه ارتش معاینه و درمان اولیه شدند و سپس به یک پایگاه نظامی در شهر “سن خوزه دل گواویار” منتقل شدند.
وزارت دفاع کلمبیا افزود که وضعیت این کودکان پایدار بوده و آنها روز شنبه (امروز) برای بهبودی و مداوای کامل به یک بیمارستان نظامی در بوگوتا (پایتخت) منتقل خواهند شد.
“ایوان ولاسکوز” وزیر دفاع کلمبیا با انتشار ویدئویی در شبکه های اجتماعی گفت: ما می خواهیم شادی خود را با همه مردم کلمبیا، با این معجزه واقعی که امشب شاهد آن بودیم تقسیم کنیم.
جزئیات در مورد اینکه چه کسی این کودکان را پیدا کرد و چگونه آنها توانستند در این مدت ۴۰ روزه در جنگلی انبوه، مستعد باران های شدید و دارای حیوانات وحشی و خطرناک همچون پلنگ و مارهای سمی، زنده بمانند، نامشخص است.
“پدرو آرناس” یک فعال حقوق بشر کلمبیایی درباره این حادثه به نیویورک تایمز گفت: “این یک معجزه واقعی است و همچنان تا سال ها یک سوژه خبری باقی خواهد ماند. بعد از ۴۰ روز، این خبر کاملا باورنکردنی است. بنابراین شادی زیادی وجود دارد، واقعا همه خوشحالیم.”
این کودکان که از اعضای جامعه بومی “هویتوتو” کلمبیا بودند در روز سانحه سقوط هواپیمایشان به همراه مادرشان و یک رهبر بومی از جامعه کوچک بومیان آراراکوارا آمازون در حال سفر به شهر کوچک “سن خوزه دل گواویار” در مرکز کلمبیا در امتداد رودخانه گواویار بودند.
در این پرواز خلبان از نقص موتور هواپیما خبر داد و قبل از ناپدید شدن هواپیما از رادار در حدود ساعت ۷:۳۰ صبح روز ۱ می، وضعیت اضطراری اعلام کرد.
نیروی هوایی کلمبیا و سایر نیروهای ارتش بلافاصله پس از دریافت پیام اضطراری خلبان هواپیما، با استفاده از هواپیماها و بالگردهای جستجو و نجات و همچنین تیم های زمینی جستجو به عملیات جستجو و نجات مبادرت کردند و در این راه جوامع بومی منطقه نیز به این تلاش پیوستند.
آنها با استفاده از یک بلندگو که صدایی به اندازه کافی بلند تولید می کند تا در شعاع تقریبا یک مایلی شنیده شود، صدای ضبط شده ای را که توسط مادربزرگ بچه های گمشده به زبان مادری هویتوتو ساخته شده بود پخش کردند که به بچه ها می گفت که در یک مکان بمانند و مردم به دنبال آنها هستند.
طی ۴۰ روز گذشته انتشار شایعات و خبرهای متناقض در مورد این حادثه بسیاری از کلمبیایی ها را سردرگم و عصبانی کرده بود.
در روز ۱۷ می گذشته رییس جمهوری کلمبیا در پیامی توییتری اعلام کرد که بچه ها زنده پیدا شده اند، و سپس روز بعد این خبر خوب را پس گرفت و گفت که آژانس رفاه کودکان کشور”موسسه رفاه خانواده کلمبیا” اطلاعات نادرستی دریافت کرده است.
