مقتدی صدر و هادی عامری هر دو از چهره‌های «ضدآمریکایی»عراقی هستند. این دو در انتخاباتی که به تازگی برگزار شد پیروز شدند؛ آن هم دقیقا در روزهایی که ترامپ توافق هسته ای با ایران و ماندن در آن را لغو کرد.
به گزراش آفتابنیوز؛ نشریه «آسیا تایمز» درباره نتیجه انتخابات عراق می‌نویسد: «نتیجه انتخابات به نفع ترامپ نبود و مانعی جدی در مسیر دستور کار ترامپ برای جلوگیری از حضور ایران در خاورمیانه از جمله در عراق، سوریه و لبنان است. عراق اکنون به صحنه رقابت میان امریکا و ایران تبدیل شده است. ایران توانایی زیادی برای تاثیرگذاری بر سیاست شیعیان عراق دارد؛ نفوذی که تا این اندازه در سال های گذشته بالا نبوده است. واشنگتن مایل بود تا حیدر العبادی نخست وزیر کنونی عراق بار دیگر پیروز میدان رقابت شود اما واقعیت آن است که عبادی مقام سوم را کسب کرده و تنها ۴۲ کرسی از ۳۲۹ کرسی پارلمان را از آن خود و یاران اش ساخته است».
«آسیا تایمز» درادامه می نویسد: «واقعیت آن است که تشکیل دولت ائتلافی کار راحتی نیست و زمان‌بر است اما با قاطعیت می توان گفت که نیروهای ضدامریکایی در دولت بعدی عراق دست بالا را خواهند داشت. نیروهایی که می تواند نیروی نظامی امریکایی در عراق را به چالش بکشند. پیروزی صدر خبر بدی برای امریکایی‌هاست. امریکایی‌ها معتقدند که این اعضای گروه موسوم به ارتش مهدی شبه نظامیان نزدیک به صدر بودند که باعث کشته شدن سربازان امریکایی و بریتانیایی در چند سال گذشته در عراق شده‌اند. تکلیف «هادی العامری» رهبر حشد الشعبی نیز مشخص است. او نزدیک به ایران است. اندیشکده «بروکینگز» اخیرا در تحلیل انتخابات عراق نوشت که پیروزی صدر واشنگتن را با بحران سیاسی در آن کشور مواجه می سازد. اکنون بسیاری از گروه‌هایی که ضدامریکا هستند در عراق به قدرت می رسند».
این نشریه در ادامه می افزاید: «در هفته‌ها و ماه‌های آینده تهران نقش مهمی در مذاکرات برای تشکیل دولت اینده بغداد خواهد داشت. پیش از این تهران و واشنگتن به طور تاکتیکی بر سر نامزدهایی چون عبادی و نوری مالکی با یکدیگر توافق کرده بودند اما اکنون چنین امکانی وجود ندارد. تحلیلگران غربی دیدگاه ملی‌گرایانه صدر را فرصتی برای مخالفت او با ایران می بینند. با این حال، او روز دوشتبه با عامری دیدار کرد و گفت که باید اراده ملی به منظور تشکیل دولت آینده عراق وجود داشته باشد. او سال گذشته به ریاض سفر کرد و با شاهزاده «محمد بن سلمان» ولیعهد آن کشور دیدار داشت اما در عمل واقعیت آن است که گرمای روابط کشورهای حوزه خلیج فرس از عربستان گرفته تا امارات و قطر با عراق آن قدر صمیمانه و شدید نیست. از سوی دیگر خانواده صدر و شخص او سال ها در ایران زندگی می کردند. از سوی دیگر گفته می شود که احزاب کردی نیز به دلیل ان که معتقدند امریکا در ماه اکتبر گذشته با عبادی دست داد تا در کرکوک شبه نظامیان کرد قلع و قمع شوند، این بار به عامری نزدیک شده‌اند. این تنها یک فانتزی است اکر بخواهیم فکر کنیم که عراق از مدار ایران خارج خواهد شد».
پیام صدر به ایران و آمریکا
سایت تحلیلی «المانیتور» اما در گزارشی با رویکردی متفاوت اشاره می کند که به نظر می رسد مقتدی صدر پیام‌های مثبتی را هم به ایران و هم به امریکا ارسال کرده است.
این سایت می نویسد: «در تلاش برای جلوگیری از منازعه میان ایران و امریکا درباره تشکیل دولت تازه در عراق، صدر پیام های مثبتی را برای هر دو طرف ارسال کرده و گفته که قصد رویارویی با این دو کشور را ندارد. تا چند روز پس از برگزاری انتخابات، ایران و امریکا هر دو نگران نفوذ خود در آینده آن کشور بودند چرا که صدر با شعارهای ملی گرایانه به پیروزی رسید. ضیاء الاسدی، مسئول دفتر سیاسی مقتدی صدر اما اخیرا اظهار داشت که مقام های امریکایی از طریق واسطه هایی با ائتلاف سائرون تماس گرفته‌اند. اسدی اطمینان خاطر داده که ارتش مهدی در سال ۲۰۰۸ میلادی منحل شد و تصمیمی برای حمله مجدد به نیروهای امریکایی وجود ندارد. او به «رویترز» گفته است که هیچ نیروی نظامی رسمی‌ای جز ارتش، پلیس و نیروهای امنیتی در عراق تشکیل نخواهند شد. این اظهارات او پیام مثبتی برای امریکاست در این باره که در صورت به قدرت رسیدن جریان او، قصد مقابله با امریکایی ها را ندارد. از سوی دیگر، یکی از منابع وابسته به جنبش صدر در نجف در تماسی تلفنی با «المانیتور» گفته است که صدر مایل نیست هیچ نیرویی را علیه حضور امریکایی‌ها تشکیل دهد بلکه علاقمند است تا از طریق سیستم قانونی کشور تمام نیروهای خارجی از عراق بیرون بروند؛ از جمله نیروهای امریکایی. او گفته است که صدر قصد خشونت علیه نیروهای امریکایی را ندارد. شمار نیروهای امریکایی در عراق در حدود هفت هزار نفر در پایگاه های نظامی مختلف آن کشور هستند».
این سایت در ادامه با اشاره به این که صدر برخلاف گروه‌های نزدیک به ایران، نیرویی در سوریه ندارد اشاره می کند که او مخالف حضور هر نیروی عراقی در خارج از ان کشور است که برای یاری رسانی به اسد به سوریه رفته‌اند.
با این حال، «المانیتور» اشاره می کند که در رابطه با ایران نیز اسدی گفته است جنبش صدر روابط خود با ایران را حفظ خواهد کرد. با این حال، سفیر ایران در نشست هفته گذشته صدر با سفرای منطقه ای حضور نیافت.
این سایت می نویسد: «اسدی می گوید دفتر صدر دعوت‌نامه‌ای را برای سفارت ایران در بغداد ارسال کرد اما او ضمن عذرخواهی اعلام کرد که نمی تواند در مراسم حضور یابد. مسجدی پیشتر گفته بود که سردار سلیمانی و صدر روابط دوستانه‌ای با یکدیگر دارند. با این حال، علیرغم اظهارات عمومی و دیپلماتیک، ایرانی‌ها در مورد تحرکات صدر سکوت نکرده‌اند. مسعودی در جلسه‌ای با هیئتی از حزب دموکرات کردستان عراق گفته است که درباره تشکیل دولت عراق مذاکره کرده است. همه این موارد نشان می دهند که صدر علیرغم آنکه اصرار داد که مستقل باشد پیام هایی را برای امریکا و ایران ارسال می کند که از طریق آن بگوید سیاست‌هایی که مغایر با منافع عراق باشند را نمی پذیرد.
آیا ایران و امریکا این تغییر موضع آشکار صدر را باور خواهند کرد و خواهند پذیرفت و یا به دنبال کسب تضمین‌های بیشتری برای حفاظت از منافع‌شان خواهند بود؟ پاسخ به این پرسش بستگی به مذاکرات احتمالی ایران و امریکا برای تشکیل دولت بعدی عراق دارد. ایران درباره تحرکات صدر برای تشکیل دولت تازه سکوت نکرده است و امریکا نیز گزینه دشواری پیش‌رو دارد».
«آسیا تایمز» در گزارش دیگری اشاره می کند مردی که ممکن است نخست وزیر آینده عراق شود چه کسی خواهد بود؟ جعفر الصدر نامزد قوی و احتمالی کسب مقام نخست وزیری عراق است اما موانع زیادی پیش روی او قرار دارند.
«آسیا تایمز» با اشاره به احتمال نخست وزیر شدن «جعفر الصدر» می نویسد: «او ۴۸ ساله است و نامزدی قوی برای تبدیل شدن به نخست وزیر اینده عراق. جعفر الصدر پسر عموی مقتدی صدر است و در شش استان عراق از جمله بغداد در انتخابات پارلمانی اخیر با کسب بیش از ۵۰ کرسی پیشتاز بود. مقتدی صدر شخصا نمی تواند نخست وزیر شود و برای انتخاب نامزد نخست وزیری نیز باید با سایر احزاب سیاسی برای اجماع رایزنی کند. نکته جالب توجه آن است که جعفر الصدر برخلاف موضع کنونی مقتدی صدر خود به ایران بسیار نزدیک است و بخش عمده زندگی‌اش را در حوزه علمیه قم گذرانده است؛ جایی که هنوز در آن خانه دارد و اغلب از قم بازدید می کند. با این حال، او در سال ۲۰۰۵ میلادی لباس روحانیت را از تن درآورد و خود را به عنوان سیاستمداری میانه رو و سکولار مطرح کرد. تعداد کمی از مردم در خارج از عراق نام او را شنیده‌اند اما در محافل شیعه در جهان اسلام او جایگاه قابل توجهی به دلیل خانواده‌اش دارد. او تنها پسر بزرگ آیت الله محمد باقر صدر یکی از رهبران برجسته شیعه است که در اوریل سال ۱۹۸۰ میلادی توسط صدام اعدام شد. عبادی، نوری مالکی و ابراهیم جعفری همگی از شاگردان محمدباقر صدر بوده‌اند. جعفر خود عضو حزب الدعوه نیست. زمانی که پدرش اعدام شد، ۱۰ سال داشت. زمانی که در انتخابات پارلمانی در فهرست قانون به رهبری نوری مالکی شرکت کرد تقریبا برابر با نخست وزیر وقت رای کسب کرد. سنت گرایان و نسل قدیم شیعیان و روحانیون سنتی به او رای داده بودند؛ آن هم به واسطه احترامی که برای پدرش قائل بودند. او در تشکیل ارتش مهدی نیز نقشی کلیدی ایفا کرده بود با این حال، او نسبت به شیوه‌های مقتدی صدر انتقاد داشت».