عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان در واکنش به نامه اخیر محمود احمدی‌نژاد به رهبر انقلا که در این نامه درخواست برگزاری فوری انتخابات آزاد و همچنین برکناری رئیس قوه قضائیه را کرده است، روایتی از انتخابات سال ۸۸ را برای نخستین‌بار افشا کرد.
او در کانال تلگرامی‌اش نوشت: ظاهرا دوشنبه ۲۵ خرداد ۸۸ بعد از ظهر از دفتر رئیس جمهور وقت اطلاع دادند که آقای رئیس جمهور ساعت ۲۱:۳۰ منتظر شماست. تعجب کردم چون ارتباط و رفت و آمدی نداشتم. سوال کردم از دفتر ایشان بپرسند موضوع چیست؟ پاسخ این بود که برخی مسائل روز.
علیرغم شلوغی کارها، با مشورت دبیر محترم و در ساعت مقرر به دفتر ایشان رفتم. در دفتر با آقای الهام مواجه شدم. به شوخی گفتم معلوم شد موضوع چیست و کار، کار چه کسی است؟ اظهار بی اطلاعی کرد. به همراه رئیس جمهور به یکی از اطاق ها رفتیم. بعد از تعارفات گفت چرا نتیجه انتخابات را اعلام نمی‌کنید؟ _منظور اعلام صحت انتخابات از سوی شورای نگهبان بود_ گفتم هنوز شکایت ها بررسی نشده است و در زمان دریافت و بررسی شکایات هستیم. قطعا بعد از بررسی شکایات، نتیجه نهایی اعلام خواهد شد. اصرار از ایشان که نتیجه را زودتر اعلام کنید و مقاومت از سوی من مبنی بر اینکه تا زمانی که شکایات رسیدگی نشود، امکان اعلام صحت انتخابات نیست. البته موضوع دیگری نیز مطرح شد که فعلا از حوصله این متن خارج است.
یاد آوری این نکته ضروری است که این نظر از سوی سایر اعضا محترم شورا نه تنها مورد قبول واقع نگردید، بلکه مهلت قانونی رسیدگی به شکایات با موافقت رهبر معظم انقلاب تمدید هم شد.
حالا باید دید چه کسانی دنبال مهندسی انتخابات بودند؟ شورای نگهبان و یا مهندسی در کسوت مقام اجرایی.
آیا شورای نگهبانی که حتی حافظه و خاطره شخص ایشان از این واقعه هم می تواند شهادت دهد که در انجام وظایف نظارتی خود به مر قانون عمل کرده است و علی رغم اصرار یک مقام اجرایی کشور تن به اعلام پیش از موعد صحت انتخابات نداده است، تا چه رسد به اینکه اجازه دهد به آرای مردم به مثابه حق الناس توسط مجریان انتخابات خیانت یا تعرضی شود و خدای ناکرده نتیجه انتخابات تغییر کند، مهندسی کرده است؟
پر واضح است که کشور امروز نه نیازمند انتخابات مجدد است چون همه انتخابات سالم و قانونی برگزار شده اند، از جمله انتخابات ۸۸ و ۹۶ و نه نیازمند همه پرسی، چون هر از گاهی مانند ۲۲ بهمن امسال همه پرسی به صورت خود جوش و مردمی نیز انجام می شود. ضرورت ایران امروز همت همه دلسوزان در برخورد با تکفیر، نفاق، انحراف و بر هم زنندگان آرامش و امنیت کشور و شهروندان است.