رونامه «هافینگتون پست» در مطلبی نوشته است: «خیلی خوب است. به نظر می‌رسد عربستان سعودی در نهایت متوجه استراتژی تحریک‌آمیز خود و سیاست نامطلوبی که تنها به ضرر منافع آن کشور بوده شده است.»
در ادامه این مطلب آمده است: چه کسی تصور می‌کرد که پادشاهی عربستان سعودی که به تکبر معروف است از عراق بخواهد تا روابط میان ریاض و تهران را بهبود بخشد؟ این موضوع اما دقیقا چند روز پیش اتفاق افتاد. شکبه تلویزیونی عراقی «الغدیر» گزارش داد که محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی که یکبار گفته بود از جنگ با ایران استقبال می‌کند از حیدر العبادی نخست‌وزیر عراق خواسته تا برای بهبود روابط و مصالحه با ایران میانجی‌گری کند.
چرا این تغییر ناگهانی از سوی عربستان سعودی روی داد؟ پاسخ تنها به دینامیسم پیچیده سیاسی خاورمیانه ختم نمی‌شود بلکه درباره نفوذ سیاسی منطقه‌ای عربستان است. تقاضای عربستان از عراق نشان می‌دهد که آن کشور عملگرایانه رفتار می‌کند. به جای این که با ایران در همه عرصه‌ها مبارزه کند روابط مجدد و همکاری را برای حل مسائل منطقه‌ای در سوریه، یمن و عراق در پیش می‌گیرد و درصدد پیدا کردن زمینه مشترکی برای تعیین قیمت نفت بر می‌آید.
توضیح دیگر آن که عربستان سعی می‌کند پس از تسریع حل و فصل منازعه در سوریه، درگیری در یمن را کاهش دهد، محاصره علیه قطر را لغو کند و قیمت نفت را به ثبات برساند. واقعیت آن است که در پشت‌پرده، روسیه و چین دوست دارند ایران و عربستان سعودی جدا از یکدیگر باشند. درگیری میان دو کشور به نفع چین و روسیه است و می‌توانند فرصت‌های بیشتری برای تاثیرگذاری بر روند اقتصادی و سیاسی در منطقه برای تاثیرگذاری بر امرو داخلی خاورمیانه داشته باشند.
این روزنامه در ادامه می‌نویسد: برخی معتقدند که بهبود روابط میان ایران و عربستان سعودی ثبات را برای منطقه به ارمغان می‌آورد. برخی اما مخالف این نظر هستند و می‌گویند که عربستان سعودی ابتکار عمل اخیرش برای ترس از دست دادن هر چیزی است که برایش در منطقه باقی مانده آن هم در برابر نفوذ رو به رشد ایران. برای مثال، عربستان سعودی میزبان مقتدی صدر روحانی شیعه ضد‌امریکایی محبوب در میان فقرای شهری بغداد و شهرهای جنوبی عراق بود اما اختلاف میان قطر و بلوک تحت رهبری عربستان سعودی ادامه دارد. سیاست‌های خارجی عربستان سعودی ناعادلانه بود و نارضایتی داخلی در آن کشور به دلیل نرخ بیکاری بالا رو به افزایش است. بنابراین، تمایل عربستان سعودی به اصلاح روابط با ایران یک حرکت استراتژیک است و هیچ ارتباطی با ایده برادری اسلامی یا شعار دیگری ندارد. به نظر می‌رسد عربستان سعودی بیشتر از امکان بقا و ثبات نظام سیاسی داخلی خود نگران است. با این حال، عربستان سعودی بی‌ثبات می‌تواند به نفع ایران تمام شود و راه را برای افزایش نفوذ ایران در عراق، سوریه و یمن بیش از میزان سابق هموار کند. این سناریو کابوسی برای ناظران در محافل سیاسی سنی در منطقه است.