همه ما سفرهای هیجان‌انگیز را دوست داریم؛ سفر به مکان‌هایی که فکر می‌کنیم باید کلی برای دیدنشان هزینه کنیم، گاهی هم تصورمان این است که برای تجربه یک سفر هیجان‌انگیز باید حتما پاسپورت و ویزا داشت و به جایی مثل قلب جنگل‌های آفریقا زد؛ غافل از اینکه ایران خودمان کم از این مکان‌های مهیج ندارد.
سفر به دره جن‌ها
در ۳۰ کیلومتری طبس دره‌ای وجود دارد که بسیار زیبا و حیرت‌انگیز است. بومیان قدیمی آنجا را «کال جنی» یا همان دره جن‌ها نامیده‌اند و بعضی‌ها به خاطر عجیب‌بودن دره، آن را محل زندگی ارواح و جن‌ها می‌دانند. دره دارای دیواره‌های بلند و پرشیب است که البته واردشدن به آن بدون راهنما می‌تواند خطراتی به همراه داشته باشد. وجود تونل‌ها و خانه‌هایی به نام «خانه گبرها» در دل دیواره‌ها که برای سکنای زرتشتیان زمان خود ساخته شده است از دیگر جذابیت‌های این دره است. گفته می‌شود قدمت این دره به دوران ساسانیان بازمی‌گردد.
اگر تصمیم گرفتید به این دره سفر کنید، هیچ‌گاه به تنهایی این کار را انجام دهید. بومی‌های منطقه مسیر «کال‌جنی» را به خوبی بلدند و شما را همراهی خواهند کرد.
گردش در باغ میوه‌های سنگی
باغ سنگی یکی از جاذبه‌های سیرجان است. این باغ به «درویش‌خان اسفندیارپور» که مردی کر و لال بود، تعلق دارد که با خانواده‌اش در ۴۰ کیلومتری سیرجان از طریق چوپانی و باغداری زندگی می‌کرد. او پس از اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰ برای اعتراض به خاطر از دست دادن املاکش، دست از باغداری برداشت تا اینکه همه درختان زمین باقی‌مانده او (پس از تقسیم اراضی) خشک شدند. او به همه شاخه‌های درخت‌های میوه سنگ آویزان کرده بود و از آنها مثل میوه حقیقی مراقبت می‌کرد.
او سال ۸۶ از دنیا رفت و پیکرش در همان باغ دفن شد؛ اما این باغ سنگی هنوز پابرجاست و خیلی‌ها از آن دیدن می‌کنند.
«گِل‌فشان» عجیب در چابهار
در ۱۰۰ کیلومتری چابهار، کوه گل‌فشان «بندر تنگ» قرار دارد. اطراف این کوه را بیابانی همرنگ کوه و گِلی که از دهانه آن می‌جوشد و به اطراف پرتاب می‌شود فرا گرفته است. در بالاترین نقطه کوه، چاله‌ای به قطر کمتر از یک متر و به عمق حدود نیم‌متر وجود دارد که با گل پوشیده شده است. در فواصل زمانی حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه، مقداری گِل با صدای خاصی شبیه به ترکیدن یک حباب از چاله خارج و به اطراف پراکنده می‌شود. احتمالا تمام این کوه در طول سال‌های دراز بر اثر فعالیت این چشمه ایجاد شده باشد.
گِل‌فِشان پدیده‌ای طبیعی است که طی آن گل و لای از زیر زمین به شکل چشمه‌وار به سطح زمین می‌رسد و شکل ماهوری بخود می‌گیرد.
لرستان و چشمه‌ای در «وقت ساعت»
چشمه «وقت ساعت» در شهرستان دورود واقع شده‌است. این چشمه اسرارآمیز به این جهت «وقت ساعت» نامیده می‌شود که در فواصل زمانی خاص و به صورت کاملا طبیعی قطع و وصل می‌شود. یکی دیگر از زیبایی‌های چشمه «وقت ساعت» قرارگرفتن آن در غاری است که بعد از روان‌شدن از دل غار مسیری را طی و سپس به دامنه‌های کوه پریز سرازیر شده و جریان می‌یابد. این پدیده طبیعی در طول سال به قوت خود باقیست. برای همین، مدت قطع و برقرای جریان آب چشمه در فصول سال متفاوت و معمولا فاصله هر قطع و وصل از نظر زمانی و با توجه به فصول سال بین ۴۵ دقیقه تا یک ونیم ساعت در نوسان است.
دره ارواح کجاست؟
«دره ارواح» یا «دره کول خرسان» دره‌ای زیبا و شگفت‌انگیز در ۴۰ کیلومتری دزفول است. مسیر ورودی دره پوشیده از درختان مختلف و زیباست. جوشیدن چشمه‌های دیواره‌ای این دره به یک دره شگرف تبدیل کرده و باعث شده دره دارای آب دائمی، آبشار، آب‌چکان ، بیشه‌زار و انواع روییدنی‌های خاص باشد. گاه تنگه آن‌قدر باریک می‌شود که فقط امکان عبور یک نفر را دارد. دیواره‌های دو طرف گاهی در بالای سر به هم می‌رسند و گاه فقط روزنه باریکی دیده می‌شود. این دره در نهایت به رودخانه دز منتهی می‌شود و از آنجا با شنا یا قایق می‌توان به خشکی رسید. خیلی از محلی‌ها به این دره می‌گویند: «دره ارواح».
جنگلی که جیغ می‌کشد
در روستای «سربرج» طرقبه جنگلی انبوه وجود دارد که هنگام تاریکی صداهای وحشتناکی از آن به گوش می‌رسد. منشاء صداهایی که در این جنگل شنیده می‌شود هنوز مشخص نیست؛ اما برخی از محلی‌ها این صداهای عجیب را متعلق به ملخ‌هایی که می‌دانند که به جنگل هجوم آورده‌اند.
چشمه‌های پلکانی باداب‌سورت
چشمه‌های پلکانی «باداب‌سورت» ساری در ایران بی‌نظیر هستند. این باداب شامل چندین چشمه با آب‌های کاملاً متفاوت از لحاظ رنگ، بو، مزه و حجم آب است. چشمهٔ اول دارای آب بسیار شور و استخری با قطر حدود ۱۵ متر و عمق زیاد است. چشمهٔ دوم که در بالادست و شمال غربی این چشمه قرار دارد، ترش‌مزه و دارای آبی به رنگ قرمز و نارنجی است، در اطراف چشمه کمی رسوب آهن نشسته است. جریان آب‌های رسوبی و معدنی این چشمه‌ها طی سال‌ها، در شیب پایین دست کوهستانی خود، صدها طبقه و ده‌ها حوضچهٔ پلکانی بسیار زیبا به رنگ‌های نارنجی، زرد و قرمز در اندازه‌های مختلف پدید آورده‌است. این طبقات و حوضچه‌ها در واقع جاذبهٔ اصلی و ویژگی منحصر به فرد چشمه‌های باداب سورت است. زیبایی این طبقات و محل ویژهٔ قرارگیری چشمه در دامنهٔ کوهستان و چشم‌اندازهای اطراف به ویژه در غروب تحسین‌برانگیز است.
«بابا گرگر» برای بیماران گوارشی
در ۱۸ کیلومتری شمال شرقی شهرستان قروه، چشمه‌ای جوشان و خروشان به نام «بابا گرگر» وجود دارد که دارای آبی با رنگ مایل به سرخ است که بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی درمی‌آید. آب این چشمه به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد، رنگین است. ظاهراً این آب برای امراض سودایی و پوستی مناسب و در درمان سوء هاضمه و دیگر بیماری‌های دستگاه گوارش و نیز راشیتیسم و درمان تورم مؤثر است.
ایسنا – سهیلا صدیقی