به گزارش عصر ایران ، خبرگزاری فرانسه با انتشار تصاویر و انجام مصاحبه با دکتر ” محمد ناصری فرد ” باستان شناس ایرانی از تلاش های سال های گذشته او برای تحقیق روی سنگ نگاره هایی با قدمت احتمالی ده ها هزار ساله در کوه های اطراف شهر خمین در استان مرکزی خبر داده است.
برخی رسانه های جهانی در روزهای گذشته با انتشار گزارش هایی در این باره نوشته اند این مکان ممکن است قدیمی ترین سنگ نگاره های کشف شده در جهان را درون خود جا داده باشد.
قدمت برخی سنگ نگاره های انسانی کشف شده در این محل، بین ۴۰ تا ۵۰ هزار سال تخمین زده می شود.
دکتر ناصری فرد به خبرگزاری فرانسه گفته است که تحریم های اعمالی در سال های گذشته یکی از موانع اصلی انتقال تکنولوژی به ایران به منظور تحقیق بیشتر روی این سنگ نگاره های کشف شده است.
گفتنی است تا کنون هزاران سنگ نگاره های انسانی در استان های مختلف ایران کشف شده است اما گمان می رود سنگ نگاره های کشف شده در محوطه های سی و یک گانه ” تیمره ” خمین ، نه تنها قدیمی ترین سنگ نگاره های کشف شده در ایران بلکه قدیمی ترین سنگ نگاره های کشف شده در جهان نیز باشد.
تعداد سنگ نگاره های این منطقه به بیش از ۲۱ هزار مورد می رسد. برخی این محوطه سی و یک گانه را که بیش از ۱۵۰ کیلومتر مربع مساحت دارد، به یک موزه بدون سقف تشبیه کرده اند.
“سنگ نگاره” به باقی مانده آثار نقاشی و حکاکی انسان روی سنگ در هزاره های پیشین و پیش از ابداع خط گفته می شود. در این آثار غالبا حیوانات و عناصری از طبیعت زمین ترسیم می شوند.
دکتر ناصری فرد به خبرگزاری فرانسه گفته است: اکتشافات او در تیمره خمین می تواند اثبات گر این فرضیه باشد که انسان های ساکن در دهها هزار سال پیش در این منطقه پیش از خروج از منطقه خاورمیانه ابداع گر یک نوع سنت هنری جمعی بوده اند.
به گفته او : این کشف بسیار هیجان انگیز است و همانند پیدا کردن یک دفینه و گنج پر ارزش است.
به گفته این باستان شناس ایرانی اما: تحریم های ایالات متحده در سال های گذشته کار انتقال تکنولوژی لازم برای بررسی های علمی بیشتر این سنگ نگاره ها را مشکل کرده است و او امیدوار است با برداشته شدن موانع تحریمی، راه برای بررسی های علمی و دقیق این سنگ نگاره ها باز شود.
گفتنی است در سال ۲۰۰۸ یک گروه از باستان شناسان هلندی به منظور تحقیق و بررسی محوطه سی و یک گانه تیمره در خمین، به ایران آمدند. در آن سال این باستان شناسان هلندی به همراه دکتر ناصری فرد اعلام کردند قدمت یک سنگ نگاره “گاه شمار” در این منطقه ممکن است به ۴۰ هزار سال پیش برسد.