در صوتی که قیمت نفت به ۶۰ دلار در هر بشکه افزایش یابد دور از تصور نخواهد بود که شاهد افزایش بیشتر قیمت جهانی باشیم به خصوص آن‌که امریکا به‌طور آشکارا سعی می‌کند تا سومین‌تولید کننده بزرگ اوپک (ایران) را منزوی کند.
سایت «اویل پرایس» که اخبار و گزارش‌های تحلیلی درباره مسائل مرتبط با بازارهای جهانی نفت را پوشش می‌دهد در گزارشی این پرسش را مطرح کرده است «در صورتی که ترامپ به وعده انتخاباتی خود درباره لغو برجام عمل کند این موضوع چه عواقبی را برای نفت و قیمت آن به همراه خواهد داشت؟
به گزارش آفتاب‌نیوز؛ این سایت می‌نویسد: «اگر او وعده انتخاباتی خود را عملی کند این موضوع می‌تواند عواقب گسترده‌ای برای بازارهای نفتی داشته باشد. توافق هسته‌ای حاصل‌شده میان ایران و پنج قدرت جهانی مزایای متعددی داشته است؛ نخست آن‌که سبب کاهش تنش در روابط ایران و امریکا شدد. در طول سالیان پیش از آن روابط تهران- واشنگتن به شدت خصمانه بود. دوم آن‌که شرایطی برای محدود‌شدن برنامه هسته‌ای ایران قرار داده شد. از دید ایران پذیرش این شرایط راه را برای بازگشت آن کشور به بازارهای بین‌المللی هموار می‌کرد و اجازه می‌داد تا تولید نفت و صادرات آن را افزایش دهد. صادرات نفت ایران از ۲.۴ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۱ میلادی به یک میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۳ میلادی بر اثر تحریم‌های بین‌المللی کاهش یافته بود. در نتیجه برجام به ایران اجازه داد تا حد زیادی سهم از دست‌رفته خود در بازارهای نفتی را بازسازی کند.»
با این حال، به نظر می‌‌رسد که نمی‌توان انتظار گرم‌شدن روابط میان ایران و امریکا را داشت و در صورتی که ترامپ بخواهد مواضع تندروانه خود در قبال ایران را که در جریان کارزار انتخاباتی بیان کرده بود اجرایی نماید، روابط میان دو کشور پیحیده‌تر خواهد شد. اگر او به دنبال از بین بردن توافق هسته‌ای باشد این موضوع می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد. با توحه به حجم گسترده اقتصاد ایالات متحده، تهدید دیگر کشورها از سوی امریکا درباره بستن امکان دسترسی به بازارهای امریکا، در صورتی که آن‌ها از ایران نفت خریداری کنند، می‌تواند برای آن‌ها قانع‌کننده باشد و بسیاری را از معامله با ایران بازدارد. همچنین قطع صادرات نفت ایران یکبار دیگر می‌تواند اثر منفی بر بازارهای جهانی نفت بگذارد و باعث افزایش قیمت شود.
از سوی دیگر گزارش جدید مرکز تحقیقات دانشگاه کلمبیا درباره جزئیات سیاست انرژی جهانی نشان می‌دهد که احیای تحریم‌ها می‌تواند نتایج ملموسی داشته باشد و در این باره می‌افزاید: «بسیاری از متحدان اروپایی و آسیایی امریکا خواسته‌های ترامپ را به احتمال زیاد رد خواهند کرد. در این میان چین به‌عنوان یکی از بزرگترین خریداران نفت به احتمال زیاد حاضر به همکاری با ترامپ بر سر اعمال فشار بر ایران نخواهد شد. در این صورت امریکا به احتمال زیاد در پیشبرد برنامه‌هایش شکست خواهد خورد. در این گزارش -البته از طریق نظریه‌ای جالب در حوزه دیفرانسیل و انتگرال- این نتیجه بدست آمده که احتمالا ایران نیز درباره ادامه همکاری خود با اوپک در صورتی که امریکا برجام را به هم بزند تجدیدنظر خواهد کرد. در آن صورت، ایران ممکن است تصمیم بگیرد که با اوپک برای افزایش قیمت نفت همکاری کند و این موضوع برای جامعه بین‌المللی بسیار دردناک خواهد بود. از سوی دیگر احتمال دیگری نیز وجود دارد که ممکن است ایران سعی کند از ترس از دست دادن سهم خود در تولید نفت به دلیل تحریم‌های بین‌المللی احتمالی در آینده، سطح تولید نفت خود را در میزان کنونی نگهدارد.»
اویل پرایس اشاره می‌کند که متاسفانه انتخاب‌های سیاسی ترامپ برای مناصب سیاسی در درون کابینه‌اش نشان می‌دهد که باید منتظر سیاست تهاجمی‌تر امریکا در قبال ایران باشیم که این موضوع تاثیر منفی بر بازارهای نفتی خواهد گذاشت. او «مایک پمپئو» را برای برعهده‌گیری ریاست سیا معرفی کرده؛ فردی که مخالف برجام است. علاه بر آن ژنرال بازنشسته ارتش مایکل فلین را به عنوان مشاور امنیت ملی خود انتخاب کرده که منتقد برجام و فردی جنگ‌طلب محسوب می‌شود. از سوی دیگر جان بولتون به عنوان نامزد برعهده‌گیری مقام وزارت امور خارجه امریکا معرفی شده که یکی از منتقدان اصلی برجام و مخالف ایران است.»
این سایت در ادامه می‌افزاید: «پس از آن باید به مدیران اجرایی از صنایع نفتی نگاه کرد که ترامپ آن‌ها را برای مشاوره انتخاب می‌کند. این افراد به احتمال زیاد از افزایش قیمت نفت سود می‌برند به خصوص در صورتی که ایران محبور به ترک بازارها شود. گزارش دانشگاه کلمبیا تخمین می‌زند که شرکت «شل» امریکا در ماه‌های آینده تولید نفت خود را از ۳۰۰ هزار بشکه در روز به ۹۰۰ هزار بشکه خواهد رساند. در صوتی که قیمت نفت به ۶۰ دلار در هر بشکه افزایش یابد دور از تصور نخواهد بود که شاهد افزایش بیشتر قیمت جهانی باشیم به خصوص آن‌که امریکا به‌طور آشکارا سعی می‌کند تا سومین‌تولید کننده بزرگ اوپک (ایران) را منزوی کند. البته غیرممکن است که بتوان پیش‌بینی دقیقی از آن‌چه ترامپ می‌خواهد انجام دهد ارائه داد. باید تا ژانویه صبر کرد و دید که او چه خواهد کرد.»