صالحی امیری و سلطانی‌فر در آغاز دولت یازدهم هم از سوی روحانی به مجلس نهم که اکثریتی محافظه کار داشت معرفی شده بودند و آنها به این دو نیروی روحانی رای نداده بودند. صالحی و سلطانی به عنوان وزرای پیشنهادی برای وزارت ورزش بودند.
بازگشت روحانی به این دو نفر به این واسطه است که کرسی‌های سبز پارلمان دیگر شاهد تندروهای اصول‌گرا نیست. به خاطر همین معنا حسن روحانی تصمیم گرفت بازهم یارانی که به واسطه رای نمایندگان از ورود به کابینه یازدهم به عنوان وزیر بازمانده بودند به مجلس معرفی کند.
حسن روحانی امید دارد به واسطه حضور امیدی‌ها و اصول‌گرایان طرفدار دولت در مجلس، این سه وزیر پیشنهادی بتوانند با رای اعتماد بالا راهی وزارت‌خانه متبوع خود شوند.
تصمیم روحانی به تغییر آزمون تازه‌ای برای فراکسیون امید است. فراکسیون امید که متشکل از نمایندگان اصلاح طلب حامی روحانی در مجلس است از زمان تشکیل پارلمان دهم کارنامه چندان موفقی از خود ارائه نداده است. رفتار اعضای امیدی‌ها در مجلس دهم موج انتقادهای بی‌شمار را از سوی مردم و ناظران و تحلیل‌گران سیاسی به سوی این نمایندگان روانه کرد.
حالا زمان آن رسیده است که اعضای این فراکسیون قدرت خود را در مجلس نشان دهند. بر اساس نظر تحلیل‌گران رییس جمهور گزینه‌های مطلوبی را به مجلس معرفی کرده است و این انتظار از مجلس دهم می‌رود که به این وزرای پیشنهادی را بدهند.
فراکسیون امید اگر بتواند از این آزمون سربلند بیرون بیاید و هر سه وزیر با رای بالا از مجلس بیرون بیایند، می‌تواند تلخی‌های گذشته را از ذهن‌ها پاک کند.
مردم به امیدی‌ها به ویژه در تهران رای دادند تا دیگر شاهد تلخی‌های مجلس نهم نباشند. در جریان رای اعتماد این سه وزیر فراکسیون امید به گونه‌ای باید رفتار کند که مردم تغییر در پارلمان را احساس کنند. مردم با اعتماد و شور در سال 94 به نمایندگان تازه رای دادند و انتظار دارند این افراد در تصمیمات خود نظر مردم را در نظر بگیرند چون نمایندگان مجلس، وکلای ملت در خانه ملت هستند.
جامعه انتظار دارد که دیگر در جریان رای اعتماد مسائلی که به حوزه کاری وزرای پیشنهادی ارتباط ندارد مطرح نشود. به طور مثال در مجلس نهم مسائلی مطرح می‌شد که کوچک‌ترین ارتباطی به حوزه کاری وزرای پیشنهادی نداشت.
فصل تغییر در دولت روحانی به نظر می‌رسد آغاز فصل اعتماد به فراکسیون امید است و باید دید که امیدی‌ها می‌توانند این اعتماد را ایجاد کنند یا خیر؟