دبیر شورای هماهنگی جبهه اصلاحات استان مازندران با انتقاد شدید از شیوه و رویکرد مدیریت دانشگاه مازندران گفت: این نوع مدیریت نه در شأن بزرگترین مرکز آموزش عالی دولتی شمال کشور است و نه در شأن دولت کریمه که داعیه دار درایت می باشد.
مصطفی سوادکوهی در گفتگو با خبرنگار ایلنا ساری، به نقش انکار ناپذیر مدیریت دانشگاه در حفظ و تعالی کارکردهای علمی، آموزشی، فرهنگی، پژوهشی و اجتماعی مراکز آموزش عالی اشاره کرد و افزود: دانشگاه کانون علم و معرفت است و همان گونه که یک مدیر قوی و شایسته می تواند تراز کارکردهای ذاتی دانشگاه را ارتقاء بخشد، مدیریت نالایق نیز زمینه انحطاط و به تحلیل رفتن قابلیت ها و ظرفیت های عمومی محیط دانشگاه را فراهم خواهد آورد.
وی انتظارات بحق مقام معظم رهبری از دانشگاهها را مورد توجه قرار داد و یادآور شد: ایشان دانشگاه را طلایه دار حرکت های پیشروانه، نوگرایانه، اصلاحی و انقلابی می دانند و معتقدند دانشجو همواره باید احساس کند در نوک پیکان حرکت های عمومی قرار دارد.
سوادکوهی اضافه کرد: ریاست محترم جمهوری نیز حرکت در مسیر توسعه همه جانبه کشور را از قابلیت های دانشگاه عنوان کرده اند و اینها بدان معناست که علاوه بر استعدادهای علمی، اندیشه ها نیز باید در محیط دانشگاه مجال عرض اندام داشته باشد.
وی نبود سعه صدر و احترام به اندیشه را مهم ترین آفت حرکت های پیشروانه دانشگاه ذکر کرد و تصریح نمود: شیوه و رویکرد مدیریتی رئیس دانشگاه مازندران مغایر با نقشه راه و راهبردهای ترسیمی رهبری و ریاست جمهوری و مانعی برای اثر بخشی محیط دانشگاهی تلقی می شود.
دبیر حزب اعتمادملی مازندران گفت: ادبیات آمرانه و تحکم آمیز رئیس دانشگاه مازندران نه تنها در شأن یک محیط علمی و آموزشی نیست، بلکه دون شأن دولت تدبیر و امید است ،زیرا در شرایطی که ریاست محترم جمهور به جامعه بین المللی تاکید می کند با مردم ایران به زبان تکریم سخن بگویند نه با زبان تهدید، به نظر می رسد زبان فاقد تکریم و متمایل به تهدید رئیس دانشگاهی که زیر مجموعه این دولت قرار دارد، یک نقض غرض آشکار با یک علامت تعجب بزرگ و البته یک اشکال غیر قابل توجیه است.
وی از ایجاد محدودیت برای تنها تشکل دانشجویی حامی گفتمان تدبیر و امید (انجمن ایران اسلامی ) از سوی مدیریت این دانشگاه دولتی ابراز تاسف کرد و اظهار داشت: مخالفت با درخواست های مکرر این تشکل جهت دعوت از صاحب نظران برای سخنرانی در دانشگاه که از مطالبات حداقلی و متعارف دانشجویان محسوب می گردد، نشان می دهد که متاسفانه سعه صدر و احترام به اندیشه مورد انتظار در مدیریت این مجموعه حتی در اندازه حداقل ها نیز دیده نمی شود.
سوادکوهی افزود: رئیس دانشگاه در حالی به ایجاد مانع و محدودیت برای حضور شخصیت های مدافع گفتمان دولت در دانشگاه مبادرت می کند که برای صحبت کردن مخالفان دولت در این مجموعه به سهولت فضا را مهیا می نمایند که نمونه بارز آن استقبال آنها از حضور حسن عباسی و اشکال تراشی برای حضور آقای منتجب نیا در دانشگاه است.این امر صرف نظر از این که با منطق مدیریت در چنین مرکزی منافات دارد، حداقل برای وزارتخانه متبوع باید مساله باشد.
وی سلب امکان حرکت در مسیر نوگرایی و اصلاح از دانشجویان را یک ضعف عجیب مدیریتی در سطح دانشگاه برشمرد و گفت: رئیس دانشگاهی که باید برای مداومت و سلامت حرکت های پیشروانه دانشجویان برنامه ریزی و سیاستگذاری نموده و راهبرد برای آن تعریف کند، با نفی و نهی آن صورت مساله را پاک می کند و این تعبیری جز ناکارآمدی ندارد.
دبیر شورای هماهنگی جبهه اصلاحات مازندران تصریح کرد: حضور آقای رئیس در این مسئولیت خطیر با در نظر گرفتن مجموعه ای از الزامات و اولویت ها و شایستگی ها، محل سوال و تأمل است.
عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز با ابراز شگفتی از انتصاب وی (نیروی بازنشسته دانشگاه تربیت مدرس) در سمت ریاست بزرگترین مرکز آموزش عالی شمال کشور، گفت: عجیب است که وزیر محترم علوم و مجموعه این وزارتخانه نتوانستند از میان بیش از 360 عضو هیات علمی دانشگاهی که حدود نیم قرن سابقه فعالیت و قدمت دارد، فردی را بیابند که شایسته تصدی این مسئولیت باشد!
سوادکوهی ادامه داد: بدیهی است در میان اعضای محترم هیات علمی این دانشگاه نیروهایى که به لحاظ علمی و مدیریتی و ویژگی های انقلابی شایسته احراز این سمت باشند، کم نیستند و لذا انتصاب فوق موجب وهن اساتید محترم دانشگاه مازندران تلقی می گردد.
وی با اشاره به عزل و نصب های جهت داری که در دوران مسئولیت رئیس فعلی دانشگاه مازندران صورت گرفته، گفت: چنین عزل و نصب هایی بیشتر در راستای جلب رضایت جریان اقتدارگرا و نیروهای بیرون دانشگاه بوده تا در مسیر حرکت دولت و مطالبات هواداران گفتمان تدبیر و امید در دانشگاه و بنابراین تکلیف بازخوردهای آن مشخص است.
سوادکوهی این وضع را زمینه ساز دلسردی دانشگاهیان دانست و افزود: آنچه مسلم است وزیر محترم علوم برای اصلاح این نقیصه و رفع ناامیدی ناشی از آن فرصت چندانی ندارد چرا که انتخابات در راه است و پایگاه اصلی رای دولت یعنی دانشگاه ناراضی و مایوس و این یک هشدار جدی است.