ونگ وا- اکبر مقدسی // دکتر علی محمد شاعری نماینده مردم نکا بهشهر و گلوگاه در مجلس  حرفهای عجیبی به زبان می آورد . وی که در آخرین سخنرانی خود در مصلی امام خمینی نکا بمناسبت روز ۲۲ بهمن گزارش عملکردش را برای مردم تشریح می کرد از نقشش در مجلس، افتتاح پروژه ها، کمک به مردم، نظارت بر مدیران و… گفت که هرچند همه این موارد می تواند جزو وظایف نمایندگی  باشد اما نوع بیان برخی مطالب زیبنده شخصیت نماینده مجلس نیست.

هرچند وی دارای سابقه مدیریتی در بخشهای مختلف کشور بوده و مردم منطقه بواسطه همین تجارب ایشان را بعنوان نماینده برگزیدند و انتظار عمومی هم از او بالاست اما این یادداشت  سعی دارد نقدی بر رفتار و گفتار نماینده داشته باشد. چراکه این رفتار بازخورد خوبی در افکار عمومی نخواهد داشت.

دکتر شاعری در این سخنرانی طوری حرف می زد که انگار همه پروژه های افتتاح شده در حوزه انتخابیه اش را شخصا بیل زده ، بنایی کرده پول پرداخت کرده و اکنون افتتاح می کند! ایشان در آن سخنرانی حتی یک بار هم از دولتمردان و نقش انها چیزی نگفت . می گفت اگر یک لحظه پیگیری نکند پروژه می خوابد. و اگر پروژه متوقف شود ممکن است ماهها کار تعطیل شود. از نقش خود در قطع نشدن گاز کارخانه آسفالت در بندرگز که آسفالت جاده بهشهر به امیر آباد را تامین می کند تا پیگیری برای دریافت مجوز قطع درخت در بستر سد گلورد که در آستانه آبگیری است و درختان مسیر خط لوله گاز هزارجریب. وی از پیگیری خود در گازرسانی به هزارجریب می گوید اما نمی گوید گازرسانی به هزارجریب برنامه دولت و شرکت گاز است و قبل از نمایندگی اش کلید خورد.   وی حتی نمی گوید فلان پروژه را افتتاح کردیم. می گوید آمدم افتتاح کردم!

در حالی که امروز همگان می دانند مجلس  بودجه سالانه  که آنهم غالبا پیشنهاد دولت است را تصویب می کند. تخصیص اعتبارات پیگیری  فنی تکمیل طرحها برعهده پیمانکاران بخش خصوصی و با نظارت دستگاههای اجرایی دولتی است اگر نماینده از نفوذش در وزارتخانه در تسریع کارها استفاده کرد این دستگاه اجرایی است که باید شبانه روز پیگیری کند. در صورت کوتاهی دستگاههای اجرایی فرمانداران بعنوان نماینده گان عالی دولت باید پیگیر باشند. آیا در منطقه ما روش فرق می کند؟ آیا مسئولان اینقدر ضعیف هستند که نماینده همه کاره است!. وی حتی  نقش ۲۹۰ همکار نماینده اش در مجلس را هم انکار می کند! می گوید:« یک شب برای سخنرانی به بهشهر آمده است عده ای در مجلس تا دیدند شاعری رفت طرح واردات کالا را آوردند در صحن مطرح کردند من با رادیو مذاکرات مجلس را گوش می کردم دیدم این موضوع مطرح شد بلافاصله برگشتم و جلوی آن را گرفتم»! این حرفها آدم را یاد رابین هود می اندازد.

دکتر شاعری ماهها قبل در جمع خبرنگاران در تعریفی خودش را مثل مسی فوتبالیست آرژانتینی می داند که به دور از حواشی فوتبال منتظر موقعیت است که از همان کوچکترین موقعیت گل را بثمر برساند!

در جای دیگر ایشان در جمع مدیران دستگاههای اجرایی آنها را تهدید می کند که می خواهد برایشان کارنامه صادر کند. می گوید هرکسی فکر می کند کارنامه خوبی ندارد همین الان بکشد کنار یا استعفا دهد!  البته بد نیست عملکرد دستگاههای اجرایی دائما از سوی مردم یا نمایندگان انها رصد شود اما بازهم باید افزود این نوع  ادبیات  تهدید، شایسته مدیران اجرایی نیست . آیا این روشی برای دخالت در عزل و نصب های مدیران است؟  وی در حالی از کارنامه مدیران سخن می گوید که شواهد پیداست  بسیاری از روسای ادارت در حوزه انتخابیه را ندیده و یا آنها را نمی شناسد. هنوز سراغ بسیاری از ادارت نرفته که چه  نیازی دارند.

در مجموع باید گفت جناب دکتر شاعری این نقد دلسوزانه است. شما از طرفی مدیران را تهدید و از طرف دیگر عملکرد آنها را به نام خود ثبت و به مردم گزارش می دهید. مردم هم می دانند  هرمسئولی چه نقشی دارد. حتی اگر شما برای اینکه پروژه ای تعطیل نشود شبانه روزی پیگیری کردید این نوع بیان خودستایی اثر منفی دارد. نکته دیگر آنکه دوران بگم بگم تمام شد. با تهدید کردن  نه تنها انگیزه فعالیت مدیر زیاد نمی شود بلکه باعث دلسردی و بی تفاوتی مدیر می شود بهتر است با سیاست مناسب تر،  از همه ظرفیتهای مدیران استفاده شود.