اینکه چرا رهبر حکیم انقلاب اسلامی چنین برخورد کرده‌اند و دلایل ایشان چه بوده است برما روشن نیست. همچنین صرف‌نظر از اینکه آیا صلاحیت او برای ورود به میدان رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده از سوی شورای محترم نگهبان تایید می‌شد یا نه-که البته زمزمه‌های عدم تایید جدی بود- اما نباید فراموش کرد که بخصوص دوره دوم ریاست‌جمهوری احمدینژاد، جزو پر تنش‌ترین ادوار ریاست جمهوری در ایران بوده است. همچنین نمی‌توان نادیده گرفت که نشانه‌ای از ذره‌ای تغییر در منش و رفتار احمدینژاد مشاهده نمی‌شود.
این روزها که محمود احمدینژاد و یارانش فعالیت‌ها و تحرکات خود برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 را افزایش داده‌اند و با سفر به 
استان‌های کشور و سخنرانی در تجمعات مختلف سعی در آماده‌سازی افکار عمومی جهت حضور خود در این رقابت سیاسی را دارند، از گوشه و کنار نیز اخبار و تحلیلی‌های مبنی بر مخالفت با نامزدی احمدینژاد در این انتخابات شنیده می‌شود.
استان‌های کشور و سخنرانی در تجمعات مختلف سعی در آماده‌سازی افکار عمومی جهت حضور خود در این رقابت سیاسی را دارند، از گوشه و کنار نیز اخبار و تحلیلی‌های مبنی بر مخالفت با نامزدی احمدینژاد در این انتخابات شنیده می‌شود. در همین زمینه، مهدی فضائلی فعال سیاسی اصولگرا و از حامیان سابق دولت احمدینژاد در تحلیلی که خبرگزاری فارس آن را منتشر کرده، نوشته است: شرایط امروز کشور، هم از نظر اقتصادی، هم سیاسی و هم منطقه ای، شرایط خاص و ویژه‌ای است. برآیند این شرایط چنین اقتضا می‌کند که کشور، آرام و بدون التهاب اداره شود تا بتواند با آرامش و پرهیز از چالش‌های خود‌ساخته، این مرحله را پشت سر بگذارد.
در ادامه این یادداشت آمده است: از سوی دیگر، مسئولیت سنگین هدایت و راهبری کشور و نظام، همواره و از جمله در این شرایط، بر عهده رهبری است تا انقلاب اسلامی را در مسیر تکاملی و پویای خود اولا”حفظ کند و سپس بتواند آنرا رو به جلو پیش ببرد. بخشی از الزامات ادامه این روند رو به جلو که اتفاقا” درست از وظایف رهبری هم می‌باشد، پیشگیری از تکرار تجربه‌های پرهزینه و خسارت‌بار، جلوگیری از عقب گرد و یا درجا زدن، و آینده‌نگری و قدرت جلوگیری از معضلات است.
این فعال سیاسی اصولگرا می‌نویسد: چند روزی است محافل رسانه‌ای و سیاسی گوناگون از جمله کانال‌های نزدیک به دکتر احمدینژاد، از ملاقات وی با رهبر انقلاب اسلامی خبر می‌دهند. دیداری مهم که به‌درخواست و پیگیری خود او انجام شده اما ظاهراً نتیجه‌اش خلاف انتظار وی بوده است! هرچند هنوز جزئیات این دیدار که چند هفته قبل انجام شده است منتشرنشده، ولی این مقدار قطعی است که وی با نهیی صریح رهبر معظم انقلاب، برای ورود به میدان رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده مواجه شده است! نهی برخاسته از تدبیر، یعنی لایه‌های زیرین و صفحات پسینی ماجراها را دیدن. نهیی حاکی از شجاعت در بیان آن چیزی که رهبری برای انقلاب و نظام و چه بسا مصالح خود وی لازم دانسته‌اند و نهیی که موید قدرت مدیریت برای راهبری انقلاب است. حضرت آقا این بار نه به شیوه معمول و غالب خود- و البته نه همیشگی- بلکه مبتنی بر مصالح کشور و مشابه موارد خاص و استثنا، در برابر آمدن دکتر احمدینژاد به میدان رقابت‌های ریاست‌جمهوری سکوت نکرده و صراحتاً نظر مخالف خود را ابراز کرده‌اند.
نویسنده در ادامه تحلیل خود از چرایی مخالفت رهبری با حضور احمدینژاد در انتخابات 96، آورده است: اینکه چرا رهبر حکیم انقلاب اسلامی چنین برخورد کرده‌اند و دلایل ایشان چه بوده است برما روشن نیست. همچنین صرف‌نظر از اینکه آیا صلاحیت او برای ورود به میدان رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده از سوی شورای محترم نگهبان تایید می‌شد یا نه-که البته زمزمه‌های عدم تایید جدی بود- اما نباید فراموش کرد که بخصوص دوره دوم ریاست‌جمهوری احمدینژاد، جزو پر تنش‌ترین ادوار ریاست جمهوری در ایران بوده است. همچنین نمی‌توان نادیده گرفت که نشانه‌ای از ذره‌ای تغییر در منش و رفتار احمدینژاد مشاهده نمی‌شود. لذا کاملاً قابل پیش‌بینی است که حتی صرف ورود مجدد وی به صحنه رقابت‌های سیاسی در این سطح، کشور را دوباره با منازعات و تنش‌های مضر و گرانبار و دوقطبی تنافر برانگیز روبرو می‌کند چه برسد به بازگشت احتمالی وی به قدرت! بنابراین بدون تردید، اعلام‌نظر صریح رهبری،حدود ۹ ماه مانده به انتخابات را باید اقدامی پرخیر و برکت و البته توام با اتمام حجت دانست. امروز احمدینژاد و یاران دوآتشه و سینه چاک او در معرض آزمونی مهم قرار گرفته‌اند؛ آزمون “ولایت‌پذیری”!
احمدینژاد که مدتی است نشست‌های “تبیین آرمانهای انقلاب اسلامی و بازخوانی خط امام و رهبری”را برگزار می‌کند، امروز باید در عمل نشان دهد با نهی مهمترین “ثقل” احیا شده از سوی امام(ره) یعنی “ولایت فقیه” چگونه برخورد خواهد کرد. تمکین می‌کند و یا خود را “ماذون”! نمی‌داند و راه خود را می‌رود؟ او در دوران ریاست جمهوریش در گفت‌وگو با نویسنده این سطور، مدعی بود سینه‌اش را سپر کرده تا تیرهای نشانه‌رفته به سمت آقا، به او اصابت کند! امروز احمدینژاد باید نشان دهد آیا واقعاً سینه او، در برابر تیرهای نشان رفته به سوی رهبری سپر است و یا خدای ناکرده خود تیری است در چله به سمت رهبری!
این فعال سیایسی اصولگرا در پایان نوشته است: احمدینژاد و حلقه محدود یارانش باید این فرصت را مغتنم بشمارند و تصمیم بگیرند از این آزمون سربلند خارج شوند و در سپهر سیاست ایران برای ایفای نقش احیاناً در مسئولیت‌ها و عرصه‌های دیگر باقی بمانند و یا … پرونده سیاسی خود را برای همیشه ببندند! آری، آنچه پیش آمده است، فرصت دوباره و تازه‌ای است برای احمدینژاد تا دلبستگی خود را به نظام، انقلاب و مردم که در اطاعت از رهبری تبلور می‌یابد به اثبات برساند و نشان دهد تا چه حد اهل تکلیف مداری است.انشاالله که او و حلقه یارانش از این آزمون سربلند خارج شوند.